Εντείνουν τις προσπάθειες για κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας Κυβέρνηση και τοπική διοίκηση

Επειδή συνεχίζεται η προσπάθεια από την Κυβέρνηση μέσω της τοπικής διοίκησης-πρόσφατα κυκλοφόρησε ενα ερωτηματολόγιο σε κάποιους δρόμους που απευθύνεται σε έμπορους όσον αφορά το θέμα με την υπογραφή του συντάκτη να ανήκει σε δομή της τοπικής διοίκησης- να επιβάλει με το «ζόρι» την κατάργηση της Κυριακής αργίας, θεωρούμε σκόπιμο να «επαναφέρουμε στο προσκήνιο» κάποια ζητήματα που  άπτονται του θέματος.

Καταρχήν σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων και των αυτοαπασχολουμένων θα έχει η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας. Μόνοι ωφελημένοι τα μονοπώλια, οι πολυεθνικές, οι αλυσίδες των πολυκαταστημάτων, των οποίων ήταν και πάγια αξίωση η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας προκειμένου να συγκεντρώσουν στα χέρια τους το εμπόριο, εξοστρακίζοντας από την αγορά τους αυτοαπασχολούμενους και εντείνοντας την εκμετάλλευση των εργαζομένων. 

Σύμφωνα με το νόμο:

• Όλα τα εμπορικά καταστήματα μέχρι 250 τ.μ., θα μπορούν να λειτουργούν χωρίς κανέναν περιορισμό, όλες τις Κυριακές του χρόνου. Δίνεται η δυνατότητα στον αρμόδιο αντιπεριφερειάρχη ή δήμαρχο -για την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και τον Πειραιά- να καθορίζει τον ακριβή αριθμό των Κυριακών που θα επιτρέπεται η λειτουργία των καταστημάτων μέχρι 250 τ.μ. Αν δεν υπάρξει τέτοια απόφαση, τότε θα ισχύει ο κανόνας των 52 Κυριακών το χρόνο, για όσα καταστήματα θέλουν να λειτουργήσουν.
• Εφτά Κυριακές το χρόνο θα είναι ανοιχτά και τα καταστήματα άνω των 250 τ.μ.(να σημειωθεί ότι μεγάλες πολυεθνικές έχουν ήδη καταφύγει στην αρμόδια επιτροπή ανταγωνισμού προβάλλοντας ενστάσεις σχετικά με τον περιορισμό, ότι αντίκειται στην κοινοτική νομοθεσία και ότι δεν πρέπει να ισχύει, είναι ζήτημα χρόνου επομένως η κατάργηση της σχετικής διάταξης)
• Καθιερώνονται τέσσερις περίοδοι εκπτώσεων το χρόνο, από δύο που είναι σήμερα. Την πρώτη Κυριακή κάθε μιας περιόδου, όπως είναι η Κυριακή 1η Νοέμβρη, θα μπορούν όλα τα καταστήματα, μικρά ή μεγάλα, να λειτουργούν κανονικά. Σε αυτές τις τέσσερις εργάσιμες Κυριακές θα προστεθούν οι δύο Κυριακές πριν τα Χριστούγεννα και η Κυριακή των Βαΐων.
• Ο νόμος δε διευκρινίζει τον τρόπο πληρωμής των εργαζομένων που θα εργάζονται τις Κυριακές. Ωστόσο, και επειδή η κυριακάτικη αργία καταργείται -τουλάχιστον για 7 Κυριακές το χρόνο στα μεγάλα πολυκαταστήματα- η μέρα αυτή θεωρείται εργάσιμη. Από εκεί προκύπτει ότι οι εργοδότες έχουν τη δυνατότητα να την πληρώνουν χωρίς την προσαύξηση, όπως δηλαδή, θα πληρώνονταν μια κανονική εργάσιμη ημέρα.

 Η κατάργηση της Κυριακής αργίας πλήττει εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους

Για τους εργαζόμενους στο εμπόριο σημαίνει ότι:

• Η λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές, ανεξάρτητα από το πόσες θα είναι, σημαίνει 7ήμερη εβδομαδιαία εργασία για τους εμποροϋπαλλήλους για 400 ευρώ μισθό, γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας, διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου.
• Οι νέες θέσεις εργασίας που υπόσχεται η κυβέρνηση, τις οποίες μάλιστα υπολογίζουν στις 30.000 θα είναι συμβάσεις μιας μέρας όπως γίνεται σήμερα σε όλα τα πολυκαταστήματα και στα Σούπερ Μάρκετ.
• Θα οδηγήσει σε συνεχή δουλειά, χωρίς μια μέρα άδεια για ανάπαυση. Το χτύπημα στην Κυριακή αργία θα προκαλέσει απανωτά χτυπήματα και σε άλλους κλάδους, με στόχο τη συνολική κατάργησή της.
• Μπαίνουν επιπλέον εμπόδια στη μητρότητα, καθώς οι γυναίκες αποτελούν τη μεγάλη πλειοψηφία στον κλάδο, θα δυσκολέψει ακόμη περισσότερο η δυνατότητα να εργάζονται και να έχουν οικογένεια.
• Δε θα υπάρχει πλέον η σταθερή μέρα ανάπαυσης που εξασφαλίζει στον εργαζόμενο τη δυνατότητα να ανακτήσει τις δυνάμεις του. Δε θα μένει καθόλου ελεύθερος για οικογενειακή ζωή και κοινωνική δράση.

 Για τους αυτοαπασχολούμενους σημαίνει ότι:

• Η συντριπτική πλειοψηφία των μικρών αυτοαπασχολούμενων και εμπόρων - βιοτεχνών, δε θα μπορεί να ανταπεξέλθει στα αυξημένα έξοδα λειτουργίας των καταστημάτων, με συνέπεια να επιταχύνεται η πορεία προς το λουκέτο.
• Θα είναι δύσκολο για τους αυτοαπασχολούμενους να αντέξουν την 7ήμερη εργασία, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις είναι οι ίδιοι που δουλεύουν τα μαγαζιά τους.

 Σύμφωνα άλλωστε και με τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τις Μικρές και Μεσαίες Επιχειρήσεις:

• Η διεύρυνση του ωραρίου σε μια σειρά πόλεις της ΕΕ, έφερε συρρίκνωση των μικρών επιχειρήσεων, χωρίς όμως αύξηση της απασχόλησης στα μεγάλα καταστήματα.
• Τα μικρά καταστήματα μειώνουν τις θέσεις εργασίας (καθώς το κόστος είναι μεγαλύτερο των κερδών), ενώ τα μεγαλύτερα καταστήματα, κυρίως τροφίμων, δημιουργούν νέες θέσεις μόνο μερικής απασχόλησης.
• Εξαιτίας του μεγαλύτερου ανταγωνισμού και της μείωσης των κερδών, τα μικρά καταστήματα εξαφανίζονται από τον εμπορικό χάρτη.

Αυτές λοιπόν τις αλήθειες δεν μπορούν να τις αγνοούν όσοι και τοπικά, όπως ο ΟΛΗ, προσπαθούν να «πείσουν» τους ενδιαφερομένους πως η κατάργηση της Κυριακής αργίας θα ωφελήσει την ντόπια αγορά γιατί θα φέρει «κίνηση» στην πολη.

Ουσιαστικά η όποια κίνηση θα διοχετεύεται στα εμπορικά κέντρα, στη στεριά η τη θάλασσα-κάτι ακούγεται και για κατασκευή πλωτού τέτοιου κέντρου που θα εξυπηρετεί τις κρουαζιέρες-και όχι στα μικρομάγαζα που θα οδηγηθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα στο κλείσιμο λόγο ανταγωνισμού.

Η υπεράσπιση της αργίας της Κυριακής δεν είναι «φετίχ» όπως κάποιοι λένε, δεν είναι κίνηση «αναχρονιστική», αλλά ζήτημα ζωτικής σημασίας για τους μικρούς επαγγελματίες και τους εργαζόμενους.

Τα σχέδια για την κατάργηση της δεν πρέπει να περάσουν και η ασίγαστη πάλη, κοινή και ενιαία, εμποροϋπαλλήλων, αυτοαπασχολούμενων, μπορεί να το επιτύχει.