Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι «μικρομεσαίες επιχειρήσεις»

Eurokinissi
Ο ΣΥΡΙΖΑ στις θέσεις που δημοσιοποίησε πρόσφατα για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜμΕ) προβάλλει τη στήριξή τους ως μοχλό για την «παραγωγική ανασυγκρότηση» της χώρας. Υπόσχεται «φορολογική δικαιοσύνη», με προσπάθεια για σχετικά χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές τουλάχιστον σε πρώτη φάση, που σταδιακά θα καταλήξουν στον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Κεφαλαιοποίηση οφειλών, μείωση στο ΦΠΑ, όπως στον Τουρισμό. Στήριξη - ενίσχυση «της απασχόλησης με ειδικά προγράμματα» και «επιδοτούμενες θέσεις εργασίας νέων επιστημόνων σε καινοτόμους τομείς, προγράμματα κατάρτισης - επανεκπαίδευσης ανέργων με σύνδεση με τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης». Χρηματοδότηση μέσω ενός τραπεζικού ιδρύματος «ειδικά για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (...) ως ενδιάμεσος φορέας διαχείρισης εθνικών - κοινοτικών προγραμμάτων κ.ά., με την αναγκαία αναμόρφωση του ΕΣΠΑ, τη δημιουργία νέου δημόσιου φορέα πιστοληπτικού ελέγχου υπό την εποπτεία της ΤτΕ».
Ακόμα, μέτρα και πολιτικές «για δημιουργία ΒΙΠΕ-ΒΙΟΠΑ (σ.σ. Βιομηχανικές Περιοχές - Βιομηχανικά Πάρκα) σε αναξιοποίητες εκτάσεις του Δημοσίου ή αλλού, αλλά και με ανάπτυξη επιχειρηματικών - εμπορικών κέντρων εντός των αστικών ιστών».
Προτείνει «υποστήριξη πρακτικών και δράσεων δικτύωσης των επιχειρήσεων με οριζόντιο ή κάθετο χαρακτήρα σε τοπικό - περιφερειακό επίπεδο», «επαναθεμελίωση του "συνεταιρίζεσθαι" και την ανάπτυξη του κοινωνικού τομέα της οικονομίας», «την παράλληλη στήριξη δυναμικών και παραγωγικά καινοτόμων, αλλά και την ενθάρρυνση για τη δημιουργία νέων, συνεργατικού κύρια χαρακτήρα μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜμΕ)», βασικούς κλάδους - συμπλέγματα «που αποτελούν προνομιακό πεδίο ανάπτυξης» (Αγροδιατροφικό σύμπλεγμα, Τουρισμός - Πολιτισμός, Ενέργεια - Μεταφορές, Νέες Τεχνολογίες - Ερευνα, Αναπλάσεις - Αναβάθμιση κτιρίων).
Προτείνει δημιουργία «Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών και Διεθνούς Εμπορίου» που θα «"παρακολουθεί" με παρεμβατικό τρόπο τις μεταβολές που συντελούνται», αφού δίνει σημασία στις «μεσο-μακροπρόθεσμες τάσεις που διαμορφώνονται παγκοσμίως στην παραγωγή και το εμπόριο».
Στην εισηγητική του ομιλία ο Αλ. Τσίπρας σημείωσε, καταγγέλλοντας το μνημόνιο: «Εμείς θέλουμε να μιλήσουμε και να συνδιαμορφώσουμε θέσεις (...) Με γνώμονα πάντα την πραγματική ανάπτυξη, την πραγματική οικονομία και τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής».
Το παιχνίδι των ορισμών
Κατ' αρχήν χρειάζεται μια υπόμνηση για τον ορισμό «μικρομεσαίες επιχειρήσεις» από την ΕΕ. Ως μεσαία επιχείρηση ορίζεται η επιχείρηση που απασχολεί μέχρι 250 εργαζόμενους, με κύκλο εργασιών μέχρι 50 εκατ. ευρώ ή συνολικό ετήσιο ισολογισμό μέχρι 43 εκατ. ευρώ. Ως μικρή επιχείρηση, η επιχείρηση μέχρι 50 εργαζομένους και κύκλο εργασιών της ή συνολικό ετήσιο ισολογισμό μέχρι 10 εκατ. ευρώ. Ως πολύ μικρή επιχείρηση, η επιχείρηση μέχρι 10 εργαζομένους και κύκλο εργασιών ή συνολικό ετήσιο ισολογισμό μέχρι 2 εκατ. ευρώ.
Μπορεί ο καθένας να συσχετίσει τα οικονομικά μεγέθη των καπιταλιστικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα για να καταλάβει τη λαθροχειρία που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως έκαναν και κάνουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Χρησιμοποιώντας το γενικό όρο «επιχειρήσεις», σκόπιμα δεν διαχωρίζει αυτοαπασχολούμενους και μεροκαματιάρηδες μικροϊδιοκτήτες από επιχειρηματίες που εκμεταλλεύονται εργατική δύναμη και πετυχαίνουν διευρυμένη αναπαραγωγή κεφαλαίου. Αποσιωπούνται η αντίθεση και η συμπίεση των αυτοαπασχολούμενων από τον ανταγωνισμό με τα μονοπώλια και τις «μεσαίες» επιχειρήσεις, γιατί απλούστατα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αμφισβητεί την αστική εξουσία και την κυριαρχία των μονοπωλίων στην οικονομία. Σε αυτή την κατεύθυνση καλλιεργεί την αντίληψη ότι οι εργατοϋπάλληλοι έχουν κοινά συμφέροντα με τους καπιταλιστές και οι αυτοαπασχολούμενοι κοινούς στόχους με τα μονοπώλια, επομένως μπορεί να υπάρξει ταξική συνεργασία για την καπιταλιστική ανασυγκρότηση που θα εγγυηθεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Οσοι καταγγέλλουν τα μνημόνια, αλλά δεν λένε λέξη για τη στρατηγική της απελευθέρωσης των αγορών και των επαγγελμάτων με βάση τις οδηγίες της ΕΕ, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, υποκρίνονται. Θα ήταν απλά ένας αστείος ισχυρισμός, αν δεν έβγαζε από το κάδρο τον αντίπαλο στον οποίο πρέπει να στοχεύουν τα βέλη του λαϊκού κινήματος, δηλαδή την ΕΕ και τα μονοπώλια.
Στο σχετικό ρεπορτάζ η «Αυγή» σημειώνει το κλείσιμο μικρομεσαίων στην περίοδο 2009-2013. Κρύβει ότι και στη φάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης υψηλών ρυθμών στην Ελλάδα, έκλεισαν δεκάδες χιλιάδες, με την απελευθέρωση των αγορών, την ανταγωνιστικότητα και την ενίσχυση των μονοπωλίων από όλες τις κυβερνήσεις και την ΕΕ, με τα ΚΠΣ. Και τότε περίσσευαν οι διακηρύξεις για το ρόλο των ΜμΕ στην ελληνική οικονομία, ότι θα ήταν μοχλός ανάπτυξης, για στήριξή τους κλπ.
Ποια είναι λοιπόν η ουσία των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ; Προτείνει μια σειρά μέτρα που ενισχύουν τις καπιταλιστικές επενδύσεις μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Η «παραγωγική ανασυγκρότηση» που προβάλλει είναι η ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας από την κρίση. Σημαίνει ενίσχυση της κερδοφορίας των καπιταλιστικών ομίλων πάνω στις στάχτες των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, ακόμα μεγαλύτερη συγκέντρωση της αγοράς και της παραγωγής στα μονοπώλια. Επεξεργάζεται την ανάπτυξη κλάδων, όχι με βάση τις λαϊκές ανάγκες, αλλά μόνο αυτούς που εκτιμούνται σαν «χρυσωρυχεία» από τα μονοπώλια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κοροϊδεύει το λαό ότι είναι δυνατόν η αλλαγή διαχειριστή της αστικής εξουσίας να προσδώσει στο χρηματοπιστωτικό σύστημα ένα ρόλο διαφορετικό. Στηρίζει την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Μάλιστα, χαρακτηρίζει αποτυχία το γεγονός ότι η διαδικασία αυτή δεν κατόρθωσε να διαμορφώσει συνθήκες ρευστότητας για τους επιχειρηματικούς ομίλους, συνθήκες δηλαδή ευνοϊκές για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Χρησιμοποιεί σαν μέτρο σύγκρισης για τη φορολογία τον «ευρωπαϊκό μέσο όρο», τάζοντας χαμηλούς συντελεστές για το κεφάλαιο. Προτείνει διευκολύνσεις για τους καπιταλιστές με χρέη και μέτρα για τη μείωση του ενεργειακού κόστους, όπως άλλωστε απαιτούν οι βιομήχανοι. Μέχρι και απαλλαγή από το ΦΠΑ όσων επιχειρήσεων έχουν χαμηλό τζίρο!
Κρατική στήριξη για ποιον;
Ο ΣΥΡΙΖΑ αναπαράγει σαν «καινοτομίες» τους αστικούς σχεδιασμούς για την καπιταλιστική ανάκαμψη.
Στην ετήσια έκθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Προβόπουλου, τονίζεται ότι το «νέο πρότυπο ανάπτυξης» εδράζεται σε παράγοντες όπως: «Στη μείωση της φορολογικής βάσης κυρίως των επιχειρήσεων», «προσέλκυση ξένων επενδύσεων με την ταχύτερη πρόοδο των αποκρατικοποιήσεων και με ενίσχυση των θεσμών που διέπουν την προστασία των επενδυτών». Σε αυτό το μοντέλο ανάπτυξης, ο «ενεργός ρόλος του τραπεζικού συστήματος» εντοπίζεται στην «ανασύνταξη επιχειρηματικών μονάδων και κλάδων με συγκεκριμένες δράσεις που θα στοχεύουν στην ενίσχυση των πραγματικά βιώσιμων επιχειρήσεων και στην ενθάρρυνση πρωτοβουλιών προς την κατεύθυνση μιας γενναίας κλαδικής αναδιάρθρωσης».
Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν ξεφεύγουν ρούπι από την πολιτική της ΕΕ. Τι διαφορετικό προωθεί η ΕΕ μέσω των ΕΣΠΑ; Πού διαφέρουν οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ από τους βασικούς σχεδιασμούς για την καπιταλιστική ανάπτυξη του ΣΕΒ από το 2010 ή του ΙΟΒΕ; Τι το διαφορετικό περιείχε το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ το 2009 ή προώθησαν όλες οι κυβερνήσεις, πριν και μετά την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης;
Για να καταλάβει και ο κάθε ανυποψίαστος, σε όλη την ΕΕ υπάρχουν τεράστιες φοροαπαλλαγές - φοροελαφρύνσεις για τα κέρδη του κεφαλαίου, μέχρι και φορολογικοί παράδεισοι offshore. Η φορομπηξία και το χαράτσωμα των λαών είναι στην ημερήσια διάταξη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει μέτρα ανακύκλωσης των ανέργων, «Ενεργητικές Πολιτικές Στήριξης της Απασχόλησης», που σε τίποτα δεν διαφέρουν από τα προγράμματα που προωθεί η κυβέρνηση και η ΕΕ. Τάζει στους καπιταλιστές τσάμπα εργατικό δυναμικό με κρατική επιδότηση. Επεξεργασμένες προτάσεις στην ίδια κατεύθυνση προβάλλει και ο ΣΕΒ, που προωθεί την «καινοτομία» και αναπτύσσει ανάλογη δραστηριότητα.
Γίνεται γαλαντόμος προς τους καπιταλιστές με αναγγελίες για τις ΒΙΠΕ - ΒΙΟΠΑ - Εμπορικά Κέντρα, που ανέκαθεν προωθούνταν από τους δημάρχους και περιφερειάρχες ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Στις ΒΙΠΕ - ΒΙΟΠΑ, που είναι υπό τον έλεγχο τραπεζικών ομίλων και στα εμπορικά κέντρα επενδύουν κατά βάση βιομηχανίες και καπιταλιστές με δυνατότητα ικανοποιητικού τζίρου και εξόφλησης δανείων. Και παλιότερα αναπτύχθηκαν ΒΙΠΕ, ΒΙΟΠΑ, εμπορικά κέντρα, αλλά οι αυτοαπασχολούμενοι δεν σώθηκαν από τον ανταγωνισμό.
Τάζει εκ νέου μορφές των αντεργατικών Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ή μορφές Ειδικών Οικονομικών Ζωνών που προτείνονται σήμερα. Τέτοια μέτρα σημαίνουν καταστρατήγηση εργασιακών ωραρίων, των όποιων Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, χαμηλότερα μεροκάματα, πλήρη στήριξη καπιταλιστικών ομίλων από τις περιφερειακές διοικήσεις. Τα περί διασφάλισης της κυριακάτικης αργίας είναι για το «θεαθήναι», αφού οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν πρόβλημα στο άνοιγμα καταστημάτων κάποιες Κυριακές ...αρκεί να συμφωνεί η τοπική αγορά!
Διαζύγιο με τις αυταπάτες!
Σε συνθήκες καπιταλιστικής ανάκαμψης, θα στηριχτούν ορισμένες μεσαίες ή μικρότερες καπιταλιστικές επιχειρήσεις σε ορισμένους κλάδους. Αλλωστε, μαζί με την καταστροφή, υπάρχει και η τάση αναπαραγωγής τέτοιων επιχειρήσεων. Δεν χωρούν πλέον αυταπάτες ότι η σωτηρία τάχα βρίσκεται στην επιστροφή σε μια προμονοπωλιακή κατάσταση του καπιταλισμού ή σε προηγούμενες περιόδους καπιταλιστικής ανάπτυξης. Για αυτούς τους λόγους πρέπει να γυρίσουν την πλάτη στα κόμματα του ευρωμονόδρομου, τόσο στα κόμματα της συγκυβέρνησης, όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ.
Οι αυτοαπασχολούμενοι ΕΒΕ έχουν κάθε λόγο να εμπιστευθούν, να δυναμώσουν και να συστρατευθούν με το ΚΚΕ. Εδώ και χρόνια αποκάλυπτε το πού οδηγεί η ΕΕ και ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, δηλαδή αφ' ενός στην καταστροφή τμήματος των αυτοαπασχολούμενων και αφ' ετέρου στη διατήρηση άλλων σε καθεστώς αβεβαιότητας και μόνιμης απειλής.
Το ΚΚΕ δείχνει το δρόμο της συγκρότησης της Λαϊκής Συμμαχίας με αντικαπιταλιστικό - αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό, κόντρα στην ΕΕ και στα μονοπώλια. Εκεί βρίσκεται η θέση των αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ, δίπλα στην εργατική τάξη, τη μόνη κοινωνική δύναμη που μπορεί να ανατρέψει τους καπιταλιστές και την εξουσία τους.
Το ΚΚΕ προβάλλει σε αυτή την κατεύθυνση στόχους πάλης για την ανακούφιση των αυτοαπασχολούμενων και την αναχαίτιση των συνεπειών της καπιταλιστικής κρίσης, για κατάργηση όλων των αντιλαϊκών φορολογικών νόμων, παλιών και νέων, αφορολόγητο όριο στα επίπεδα των βασικών αναγκών κάθε λαϊκής οικογένειας, χρηματοδότηση του ΟΑΕΕ ικανή να αναπληρώσει τα αποθεματικά που ληστεύτηκαν, ικανή να δώσει αξιοπρεπείς συντάξεις, αποποινικοποίηση της αδυναμίας καταβολής των εισφορών των ασφαλισμένων, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους τους ασφαλισμένους χωρίς περιορισμούς, επίδομα ανεργίας και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους όσοι αναγκάζονται να κλείσουν τα μαγαζιά τους, πάγωμα των χρεών και απαγόρευση των κατασχέσεων, τα ελλείμματα να τα πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο και τα μονοπώλια που τα δημιούργησαν.
Το ΚΚΕ κατέθεσε δεκάδες προτάσεις νόμου στη Βουλή για την προσωρινή ανακούφιση των αυτοαπασχολούμενων (π.χ. για πάγωμα των χρεών στην κρίση, για επίδομα ανεργίας, για αποσύνδεση των χρεών από τη δυνατότητα κλεισίματος).
Με αφετηρία την πάλη για να πληρώσουν την κρίση τα μονοπώλια και όχι ο λαός, θα δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για τη λαϊκή αντεπίθεση, θα ανοίγει ο δρόμος για το πραγματικά καινοτόμο που μόνο το ΚΚΕ προβάλλει: Αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερής διαγραφή του χρέους και κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων με εργατική - λαϊκή εξουσία. Στη βάση των κοινωνικοποιημένων μέσων παραγωγής και της κεντρικά σχεδιασμένης ανάπτυξης θα επιτυγχάνεται η ισόμετρη ανάπτυξη όλων των κλάδων με κριτήριο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.


------------------------------------------------------------------------------------------------------------




Με αφορμή το πραγματικό γεγονός ότι χιλιάδες νοικοκυριά παγώνουν, είτε γιατί δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα, είτε γιατί δεν έχουν πετρέλαιο και τις τραγικές επιπτώσεις του, που φτάνουν ως το θάνατο, η κυβέρνηση -σε μια απόλυτη διαστροφή ως προς τον καταλογισμό ευθυνών- πίστεψε ότι βρήκε παπά να θάψει πεντέξι. Από κοντά αρθρογράφοι στον αστικό Τύπο, σπεύδουν να προβάλουν την ανάγκη να υπάρξει «δίχτυ προστασίας των αδυνάτων τώρα».
Το έργο μιας «αλληλεγγύης» που οργανώνεται από το ίδιο το κράτος των καπιταλιστών, με διάφορες εκφράσεις, είναι χιλιοπαιγμένο. Τα συσσίτια της εκκλησίας ήρθαν να συνδράμουν στα θύματα μιας πολιτικής που παίρνει από τους πολλούς για να αυγατίσει τα κέρδη των λίγων. Αφήνουν στο απυρόβλητο τον ένοχο. Οι «εθελοντικές» δράσεις διαφόρων ΜΚΟ ήρθαν να καλύψουν κενά που συνειδητά δημιουργούσε η ίδια πολιτική, υποκαθιστώντας τις εργατικές λαϊκές ανάγκες με διαχείριση της εξαθλίωσης. Το κενό όμως διαρκώς μεγαλώνει. Στόχος είναι ένας, να καπακωθεί η λαϊκή διαμαρτυρία και αγανάκτηση, να διαμορφωθούν νέα εργαλεία ενσωμάτωσης.
Η νέα κυβερνητική πρόταση είναι: 50 λεπτά το χρόνο από καθένα που έχει, για να πληρωθεί το ρεύμα σε όσους δεν έχουν. Τι αλτρουισμός! Και ποιος θα τολμήσει να πει όχι σε κάτι τέτοιο; Τι είναι πενήντα λεπτά μπροστά σε μια ανθρώπινη ζωή; Θυμίζουμε ότι μαζί με το χαράτσι στα τιμολόγια της ΔΕΗ, που έχει οδηγήσει στα παγωμένα σπίτια, επιβλήθηκε και ένας επιπλέον φόρος στους μισθούς, η «εισφορά αλληλεγγύης». Επιβλήθηκε ακριβώς όπως τώρα πάνε να επιβληθούν επιπρόσθετα τα πενήντα λεπτά. Αλλά πού είναι τα αποτελέσματα της αλληλεγγύης;
Η προτροπή, τώρα, να αναλάβουν οι δήμοι την ευθύνη για την κάλυψη όσων δεν έχουν να πληρώσουν το ρεύμα δεν έχει καμιά σχέση με την αλληλεγγύη. Οι δήμοι, ως τμήμα του κράτους των καπιταλιστών, είναι ήδη δυνάστες του λαού, εφαρμόζουν απαρέκκλιτα την αντιλαϊκή πολιτική, τη φοροεπιδρομή απέναντι στα λαϊκά στρώματα. Η προτροπή για τέτοιου τύπου αλληλεγγύη βγάζει λάδι τους καπιταλιστές και την πολιτική τους. Και, παράλληλα, μεταθέτει για μια ακόμα φορά τις ευθύνες στις πλάτες των θυμάτων.
Κανένα σπίτι δεν πρέπει να μείνει χωρίς ρεύμα. Κανένα σπίτι χωρίς τσουκάλι γεμάτο. Κανένας άστεγος. Κανένα παιδί χωρίς μόρφωση. Κανένας άρρωστος χωρίς γιατρειά. Κανένας ανήμπορος χωρίς πρόνοια. Αυτά είναι αδιαπραγμάτευτες αξιώσεις. Ο λαός ξέρει τι πάει να πει αλληλεγγύη. Την δείχνει έμπρακτα. Ακόμα κι όταν χρειάζεται να συγκρουστεί για να συνδέσει το ρεύμα στο σπίτι του διπλανού ή να συνδέσει το νερό στο σπίτι του γείτονα. Οταν οργανώνει λαϊκά συσσίτια και κάνει παρεμβάσεις στις εφορίες για τα χρέη που πνίγουν τις γειτονιές. Ολοι, όμως, ξέρουν ότι η αλληλεγγύη δεν φτάνει. Το πρόβλημα γίνεται όλο και πιο οξύ. Το πρόβλημα θέλει χτύπημα στη ρίζα του.
Για το κομμένο ρεύμα πρέπει να χτυπηθεί η πολιτική που ανεβάζει τις τιμές και ανοίγει πεδίο καπιταλιστικής δράσης στον τομέα της Ενέργειας. Σε κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα προβάλλει απέναντι η αιτία: Η κατοχή των μέσων παραγωγής από μια χούφτα εκμεταλλευτές. Αυτή η ρίζα πρέπει να κοπεί για να γκρεμιστεί όλο το δέντρο της εκμετάλλευσης. Σ' αυτούς που σπεύδουν να ρωτήσουν υποκριτικά «και τι θα κάνουμε με όσους παγώνουν τώρα;», η απάντηση είναι: Τώρα μαζικό λαϊκό κίνημα όλων όσοι παγώνουμε για να μην παγώνει κανείς, να συνδεθεί το ρεύμα, να αντιμετωπισθούν τα χαράτσια, να μειωθεί η τιμή του πετρελαίου. Τώρα μαζικό λαϊκό κίνημα που ταυτόχρονα θα ανοίγει δρόμο για την κατάργηση της αιτίας. Κάθε άλλη λύση είναι συμβολή στο βάθεμα της εξαθλίωσης.

Αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας», Ριζοσπάστης Παρασκευή 13 Δεκέμβρη


------------------------------------------------------------------------------------------------------


Ιταλία: Ξενόφερτο βακτήριο σκοτώνει τα ελαιόδεντρα
Δημοσίευση: Τετ, 04/12/2013 - 19:43





Ένα βακτήριο, που για πρώτη φορά συναντιέται στον ευρωπαϊκό χώρο, σκοτώνει ακόμη και τα αιωνόβια ελαιόδεντρα στην περιοχή της Απουλίας, της Νότιας Ιταλίας, με τους ερευνητές να μην μπορούν να προσδιορίσουν την εξάπλωση του μικροοργανισμού.
«Οι επιστήμονες έχουν βρει ότι η xylella fastidiosa, ένα βακτήριο που συναντάται ευρύτατα στην αμερικανική ήπειρο, είναι η αίτια που καταστρέφονται τα ελαιόδεντρα στην επαρχία Lecce της Απουλίας και νοτιότερα», δήλωσε η ερευνήτρια Anna Maria Donghia, επικεφαλής του προγράμματος διαχείρισης φυτασθενειών του Μεσογειακού Αγρονομικού Ινστιτούτου του Μπάρι, «και τώρα διευρύνουν την ελεγχόμενη περιοχή όλο και περισσότερο, προσπαθώντας να διαπιστώσουν το εύρος της εξάπλωσής του».
Το παθογόνο βακτήριο ανιχνεύτηκε για πρώτη φορά τον περασμένο μήνα και έχει ήδη επισημανθεί σαν αιτία της καταστροφής όλων των ελαιόδεντρων, σε μια έκταση πάνω από 80 τετραγωνικά χιλιόμετρα κοντά στην πόλη του Lecce.
Η Απουλία είναι η μεγαλύτερη ελαιοπαραγωγός περιοχή της Ιταλίας και σύμφωνα με της εθνικές στατιστικές, το περασμένο έτος παρήγαγε έντεκα εκατομμύρια μετρικούς τόνους λάδι, το 36% της εθνικής παραγωγής. Η Donghia συμπλήρωσε: «Το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό, ακόμα και τα αιωνόβια ελαιόδεντρα υποκύπτουν, σε μια περιοχή όπου η ελαιοπαραγωγή είναι η κυρίαρχη στην περιοχή και φυσικά έχει μεγάλη επίπτωση στους παραγωγούς της περιοχής. Κατά πάσα πιθανότητα το βακτήριο πέρασε στον τόπο μέσω της εισαγωγής προσβεβλημένων καλλωπιστικών φυτών.
Η Xylella εξαπλώνεται εύκολα και τα δένδρα που μπορεί να προσβληθούν είναι πάρα πολλών ειδών. Τώρα ερευνούμε πόσο έχει εξαπλωθεί το παθογόνο, πέρα από τα όρια αυτής της περιοχής και σε τι είδη έχει εξαπλωθεί και αν συνεχίζει να εξαπλώνεται ακόμη. Συνήθως, όταν διαπιστωθεί η προσβολή του δένδρου είναι πολύ αργά».
Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα, το γένος του βακτηρίου που απομονώθηκε στα ελαιόδεντρα της Lecce, είναι Xylella Fastidiosa multiplex, το όποιο δεν ήταν γνωστό ότι προσβάλλει τα ελαιόδεντρα. «Γνωρίζαμε ότι προσβάλλει μόνο αμυγδαλιές, ροδακινιές και αχλαδιές», λέει η Donghia. «Σύμφωνα με τα δεδομένα που διαθέτει η υπηρεσία της EFSA στην Ιταλία με βάση την Πάρμα, αυτό το γένος του βακτηρίου δεν πρέπει να είναι το ίδιο που προσβάλλει τα αμπέλια και τα ξινόδεντρα. Όμως άπλα τονίζω: Πως δεν πρέπει, αλλά η ερεύνα συνεχίζεται ακόμη».
Ένα είδος της Χylella Fastidiosa είναι αυτό που προκαλεί ακόμη και την ασθένεια του Pierce, η όποια εξοντώνει προσβεβλημένες κληματαριές, σύμφωνα με τα δεδομένα που αναφέρει το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στις ΗΠΑ, τονίζοντας ότι «η ασθένεια κοστίζει στους οινοποιούς της αμερικανικής πολιτείας, περίπου 105 εκατ. δολάρια το χρόνο, συνυπολογιζόμενων 47 εκατ. δολαρίων για χαμένη παραγωγή και αναφυτεύσεις».
Σύμφωνα με την άποψη της EFSA, «το βακτήριο προσβάλλει ειδικά τους ιστούς του δένδρου, που διευκολύνουν τη διάχυση του νερού στα φυτικά μέρη, γνωστούς σαν ξυλώδης ιστούς, και τα έντομα της Ευρώπης, που τρέφονται με τις εκκρίσεις από τους προσβεβλημένους ξυλώδεις ιστούς, πρέπει να θεωρούνται "δυνητικοί ξενιστές", "μεταφορείς" και "μεταδότες” της αρρώστιας». Και η Dοnghia συμπλήρωσε ότι «μπορεί να μεταδίδεται από διαφορά είδη εντόμων, γνωστά ότι φωλιάζουν στα φυλλώματα. Δεν υπάρχει καμιά επιτυχία στη θεραπευτική προσπάθεια για αντιμετώπιση της Xylella Fastidiosa, όταν αυτή εξαπλωθεί στα δένδρα μιας περιοχής, διότι υπάρχουν πολλοί ξενιστές οργανισμοί που μπορούν να τη διαδώσουν». «Η προσοχή μας πρέπει να στραφεί στην προστασία των μη προσβεβλημένων δέντρων και τον "έλεγχο" των εντόμων που μεταφέρονται με εισαγόμενα φυτά».
«Η φυτασθένεια αυτή μπορεί να εξελιχτεί σε μέγιστο πρόβλημα με τεράστιες συνέπειες», δήλωσε ο Francesco Sefarini, επικεφαλής του τμήματος περιβάλλοντος του «Διεθνούς Συμβούλιου ελαιολάδου» που εδρεύει στη Μαδρίτη.

πηγη :902.gr

------------------------------------------------------------------------------------------------------------